tag:blogger.com,1999:blog-67810547181512467502024-02-20T13:05:59.289+01:00demi knight's lifeDemi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.comBlogger15125tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-71670275946725472772016-03-11T19:19:00.000+01:002016-03-11T19:19:05.737+01:00Boedapest #3 Dag lieve vrienden van het internet.<br />
<div>
<br /></div>
<div>
Vandaag weer eens wat anders. Ik verbleef de afgelopen dagen namelijk niet in Boedapest, maar in Praag. Praha. Prague. De hoofdstad van Tsjechië, je weet wel. Nadat de eerste maand in Boedapest erop zat en er een 5-dagen-durend-weekend aan zat te komen, vonden Yvet en ik het wel tijd voor ons eerste Oost-Europa tripje. Praag it is!</div>
<div>
Voor Yvet was het de eerste keer naar Praag, ik was er al eens geweest in een ver verleden (2012). Aangezien we natuurlijk armzalige studenten zijn, gingen we een dag voor vertrek op zoek naar de goedkoopste bustickets en het goedkoopste hostel. Bij elkaar kostte dit ons nog geen €60, waardoor het idee ontstond om er een budgetweekend van te maken. Oftewel: bij aankomst allebei €50 pinnen en hier 4 dagen van leven (ontbijt, lunch, diner, uitgaan en andere activiteiten). Ik zal jullie alvast een spoiler geven: het is ons gelukt. Hoe, dat ga ik jullie in deze post verklappen. </div>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25584017672/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1707/25584017672_429ebd039f_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25610006061/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1511/25610006061_c3ca00b6be_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25676551286/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1590/25676551286_6df55bc241_k.jpg" width="900" /></a><br />
Op vrijdagochtend namen Yvet en ik, na 3 korte uurtjes slaap, om half 6 de tram en metro om een uur later te beginnen aan de 7 uur durende busreis naar Praag. Gelukkig heb ik daar vrij weinig van meegemaakt, want ik heb de complete rit geslapen als een roosje. Eenmaal aangekomen kwamen we tot ons verdriet achter dat Praag nog steeds geen Euro's heeft en pinden we allebei ongeveer €50 in kronen. Aangezien de metro betekende dat we geen avondeten hadden, besloten we zwart te reizen naar ons hostel. Gelukkig overleefd. Eenmaal aangekomen bij Hostel Centre, checkten we in, maakten ons bed op en begonnen we aan onze eerste verkenningstocht met een (gratis gekregen!) kaart. We bezochten onder andere het 'Dancing House' die te zien is op de foto hieronder, waar ik naar aanleiding van mijn eindexamen in kunstgeschiedenis altijd nog een keer heen wilde. Kon ik mooi van mijn lijstje afstrepen. Voor de rest hebben we die dag tot aan de Karelsbrug gelopen en zijn we gestrand in een Tesco waar we ontbijt en snacks voor 3 dagen kochten. Oh, en wijn. <a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25702718885/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1715/25702718885_cb5ae5977e_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25072187534/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1668/25072187534_51373c4f4a_k.jpg" width="900" /></a><br />
Na een fijne avondmaaltijd bestaande uit een kan bier en een gedeelde pizza hawaii (zoveel honger hadden we niet, scheelde geld), was het tijd om het nachtleven van Praag te verkennen. Aangezien we hier heel slim geen research naar gedaan hadden, belandden we last-minute op een 80's/90's videoparty a.k.a. een feestje met muziek die ik herken van mijn moeder, met een gemiddelde leeftijd van 40. Helaas hadden we beiden €4 opgeofferd aan entree, dus besloten we te blijven. Met een uurtje waren de meeste mensen compleet van de kaart (behalve wij dan) en lachten wij ons kapot om één of andere malloot naast die dacht dat hij Michael Jackson was. Nog een uur later stonden we vooraan te doen alsof we Britney Spears waren. Eindoordeel: mooie avond.<br />
De volgende dag was het, na een redelijke nachtrust, weer tijd voor sightseeing. We hadden gelezen dat er in een Praag een 'free walking tour' was. Het woord 'free' klonk ons als muziek in de oren dus liepen we, na een klein ontbijtje, richting het centrum. Beste beslissing ooit. De tour duurde 2,5 uur en werd geleid door een man wiens naam ik niet meer weet, maar het was iets met pis (waar een aantal meisjes in de groep iets te hard om lachten). Hij begon met zijn levensverhaal, wat al een tour opzich was en nam ons daarna mee om 'Magical Praha' te ontdekken. Dit was zo leuk! De man had fantastische verhalen bij gebouwen waar je normaal gesproken totaal langs zou lopen. Aan het einde kon je hem tippen, maar aangezien wij niet zoveel geld te besteden hadden, gaven we hem een paar euro en wat Nederlandse drop. Vond hij prima. Nadat we een stel vervelende Duitsers van ons af geschud hadden, gingen we terug naar het hostel. Onderweg kwamen we een chinees restaurantje tegen waar je voor €3 een bord kip met rijst kon eten. Prima!<br />
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25702686735/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1513/25702686735_db2c22d655_k.jpg" width="900" /></a><a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25401862180/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1518/25401862180_4e76685eac_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25702690235/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1472/25702690235_fe23753f44_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25676555756/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1497/25676555756_1f072cc718_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25676549046/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1586/25676549046_e71054d6a9_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25584014832/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1687/25584014832_e8791b50cd_k.jpg" width="900" /></a><br />
Die avond gingen we naar een toffe nachtclub waar een technofeest was, wat ontzéttend leuk was. Het viel ons wel op dat je in Praag tijdens het uitgaan overal binnen mag roken, wat we irritant vonden omdat we steeds stikten en verbrand werden tijdens het dansen. Desalniettemin vonden we dat we wel een kan bier verdient hadden na 2 dagen strijden. Dat gleed als water naar binnen. Minpuntje van de avond was dat we die vervelende Duitsers weer tegen kwamen, maar goed. Kleinigheidje hou je toch. Geen idee hoe laat we thuis kwamen maar meer dan 3 uur slaap hadden we niet want... We hadden het geweldige idee om vroeg op te staan om naar het kasteel te lopen (kasteel staat op een hoge berg, geen geld voor de tram a.k.a. doodgaan) en wie a zegt moet b zeggen dus wij die berg op. Eenmaal boven was het de trip zéker waard! (zie de laatste twee foto's voor het uitzicht). Hierna zijn we nog naar een koffietentje geweest. Door de brakheid waren we even helemaal klaar met het budget en wilden we gewoon een warm drankje. Hierna gingen we naar huis voor een 'powernap' om vervolgens rond 9 uur te gaan eten. Toen we wakker werden was het 3 uur 's nachts dus ja, laat maar dan. Scheelde wel weer een hoop geld! De volgende ochtend moesten we voor 11 uur het hostel verlaten en hadden we nog zo'n 3 uurtjes tot we richting de bus moesten. We hebben toen minstens een uur gezocht naar de Lennon Wall. Man, man, man. Hadden ze niet even een bordje kunnen neerzetten? Maar goed, eenmaal gevonden was het wel een prachtmuurtje. Tot slot hebben we bij een vegetarisch restaurantje wat nacho's gegeten en zijn we vertrokken toen de ober voor de tachtigste keer kwam vragen of we écht geen hoofdgerecht wilden. Om 3 uur namen we de bus terug naar Budapest en rond 10 uur stonden we weer op metrostation Népliget. Nog nooit zo blij geweest om Hongaars te horen. Eindoordeel: heerlijk weekend gehad. Het plan is om nog meer tripjes te maken, want deze is goed bevallen! <a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25075967813/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1633/25075967813_f30545b967_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25072168784/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1664/25072168784_419fe61e93_k.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25676543156/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1604/25676543156_92339212c1_k.jpg" width="900" /></a><br />
<center>
<i>Alle foto's gemaakt met een Canon EOS 55D</i></center>
Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-73077412159323190932016-02-17T00:46:00.001+01:002016-02-17T00:46:08.216+01:00Boedapest #2Het is weer even geleden sinds mijn eerste post, maar ik heb weer een aantal foto's opgespaard en wat mooie verhalen verzameld. Laat ik beginnen met de reden waarom ik hier in de eerste plaats ben: studeren. Ik zou nu al minstens anderhalve week college achter de rug moeten hebben, maar door ziekte heb ik nog geen collegezaal van binnen gezien. Leuk, zou je denken. Dat dachten wij eerst ook, maar na 5 vrije dagen achter elkaar heb je het ook wel gehad. Upside is dat ik veel tijd heb om alles uit mijn verse Netflix abonnement te halen én half Budapest al op de foto heb. Wél hebben we al een basisschool bezocht met de klas, wat enorm interessant was én Yvet en ik zijn zelfs op banenjacht geweest (grapje Nederlandse overheid, vrijwilligerswerk bedoel ik natuurlijk). Puur om iets nuttigs te doen. Dit is ook de reden dat ik over een paar weken begin met tennis en het dansen weer oppak. Productief bezig dacht ik zelf!
De foto's hieronder zijn een kleine opsomming van wat ik, buiten buitensporig veel bier drinken en dansen in elk mogelijke bar, heb gedaan in de hoofdstad van Hongarije:
<br />
<br />
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24778925310/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1612/24778925310_dcae4444f5_b.jpg" width="900" /></a></center>
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24956397942/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1654/24956397942_220ec0ae73_b.jpg" width="900" /></a></center>
<br />
Iets wat ik heerlijk vind om te doen in Budapest: rondlopen, de metro pakken, zien waar ik uitkom, foto's maken. Het gebouw op de foto is het Opera house. Sinds een weekje hebben Yvet en ik een soort OV-kaart waarmee we voor €50 4 maanden lang onbeperkt gebruik kunnen maken van het openbaar vervoer. Halleluja voor de lage kosten in dit land. Wat me trouwens opvalt in Budapest is dat hoe langer je rondloopt, des te minder de bijzondere gebouwen je opvallen. Het Opera house is een prachtig gebouw, maar omdat het verstopt staat tussen andere prachtige gebouwen, zou je er zo voorbij lopen. Bottom line: Budapest kent ongekende architectuur.
<br />
<br />
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24706939729/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1714/24706939729_788e47a444_b.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24447669003/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1590/24447669003_74d6409743_b.jpg" width="900" /></a></center>
<br />
Niet persé Hongaars, wel heel lekker: TGIF. Een Amerikaans uitziend burgertentje met <i>insane </i>burgers en kennelijk half-price cocktails op ladies-tuesday (toevallig de dag dat wij er aten). Halleluja again voor de lage kosten in dit land. Over eten gesproken: we worden al wat creatiever maar leven hier vooral nog op pasta en rijst. Eens namen we een risico met aardappels, vlees en salade. Ach, pasta is nou eenmaal makkelijk en ik heb een sportlegging gekocht. Dus. De lieve dames op de foto's zijn mede-Nederlandse-student Charlot (woont twee tramhaltes verderop) en mede-Nederlandse-visite-van-Charlot (helaas) Belle. Het is ongelooflijk hoeveel mensen je hier binnen twee weken leert kennen. Ik heb al zeker zo'n 50 nieuwe namen gehoord. ESN (Erasmus Student Network) organiseert hier ontzettend veel feesten én alle universiteiten organiseren op hun beurt ook aparte feesten, dus aan gezelligheid geen gebrek.
<br />
<br />
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24981222631/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1684/24981222631_17f5f3e11a_b.jpg" width="900" /></a></center>
<br />
Szimpla Kert, één van de populairste ruïn bars hier. Een ruïn bar is een bar die 'spontaan ontstaan' is. Ze zijn veelal goed verstopt in kleine straatjes, maar als je eenmaal binnenkomt waan je je in een oase van creativiteit. Szimpla is overdag een leuk koffieplekje, aan het begin van de avond leuk voor een date of rustig drankje en tegen de ochtend aan kun je er lekker losgaan. Net als alle andere ruïnbars trouwens.
<br />
<br />
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25048266926/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1590/25048266926_553180bf0c_b.jpg" width="900" /></a></center>
<br />
Het is net Londen hè, dat Budapest. De subways heten hier gewoon <i>metro </i>en de leuningen zijn bedoeld om ook echt vast te houden want de roltrappen zijn niet al te stabiel. Verder kost het mij allemaal geen drol dus je hoort mij niet klagen!
<br />
<br />
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24981233611/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1719/24981233611_a648de7d78_b.jpg" width="900" /></a></center>
<br />
Dit beste mensen, is Imre Nagy oftewel de ooit Prime Minister van Hongarije. Dit standbeeld van hem staat belachelijk goed verstopt achter het immense parlementsgebouw. Hij is een symbool van vrijheid. Voor het complete verhaal verwijs ik je graag naar Wikipedia. Doneer dan ook gelijk even! Maar even zonder grappen: dit standbeeld bracht mij enorm veel inspiratie.
<br />
<br />
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24447733203/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1514/24447733203_3d660cb23f_b.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25074571525/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1680/25074571525_fca45dabfd_b.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24778970090/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1568/24778970090_503efcc2b9_b.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24981259411/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1518/24981259411_434c45416c_b.jpg" width="900" /></a></center>
<br />
Na wéér een afzegging vanuit de universiteit (zucht), vonden Yvet en ik het tijd om iets nuttigs te doen dus trokken we onszelf van de bank en vertrokken naar het Hongaars Nationaal museum. Oftewel, een museum over de volledige geschiedenis van Hongarije. Als mijn zusje dit leest, ik voel dat je je ogen rolt. Je kent me, <i>once a nerd always a nerd</i>. Voorafgaand aan dit zeer interessante bezoek, brachten we een aantal uurtjes door in Massolit. Dit is een koffiezaakje met kasten vol engelstalige boeken, oftewel: wéér die inspiratie. Man, man, man wat een leven hier.
<br />
<br />
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24706934409/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1605/24706934409_77cde11d7e_b.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25048257186/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1677/25048257186_456646cefc_b.jpg" width="900" /></a></center>
<br />
Boven: restaurant For Sale, een traditioneel Hongaars restaurant waar je na afloop kan kliederen op je placemat en deze ergens in het restaurant kan ophangen. Nog een leuk feitje: op elke tafel staat een enorme mand met pinda's en we werden nadrukkelijk gevraagd de pindajasjes op de grond te gooien tussen het hooi. Lekker westeren, ik hou ervan.
De zwart-wit-telefoon-foto is van een avondje met Felix Jaehn, je weet wel die dj van de nieuwe versie van 'Aint Nobody'. Dat was ook één van de weinige liedjes die we kenden, maar (en weer): het koste ons maar een klein tientje om binnen te komen. Vandaag hebben we toevallig kaartjes gehaald voor Selah Sue in de A38 (een aangelijnd schip aan de Buda-kant met concertzalen en een restaurant). Alweer kostte dit ons een klein tientje. Nogmaals: nog geen college gehad.
<br />
<br />
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24706881579/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1667/24706881579_bd836635d7_b.jpg" width="900" /></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/25048251646/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1615/25048251646_3a41ce0d94_b.jpg" width="900" /></a></center>
<br />
Dat was weer een hoop tekst en toch vraag ik me weer af of ik alles wel verteld heb. Maakt natuurlijk niets uit, als ik iets vergeet, schrijf ik daar de volgende keer wel weer over. Ik wil graag afsluiten met de bovenstaande foto van Heroes Square, één van de meest indrukwekkende (en rustig bezochte) monumenten ooit gezien. <i>We can be heroes, just for one day. <i><i></i></i></i>
<br />
<i><br /></i>
<i><br /></i>
<center>
<i>Alle foto's gemaakt met een Canon EOS 55D of Sony Xperia Z2</i></center>
Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-44720566293694484152016-02-03T14:42:00.000+01:002016-02-03T14:42:19.173+01:00Boedapest #1Ik ben alweer bijna een week in de hoofdstad van Hongarije. Inmiddels ben ik gewend geraakt aan mijn kamer, mijn huisje, de enge lift, de vele zwervers en de niet-zo-hartverwarmende-Hongaren. Omdat ik hier 4 maanden ga verblijven om te studeren, leek het mij een tof idee om een blog te beginnen (alweer...). Voor mijn familie, vrienden en collega's: de komende maanden kun je hier lezen en zien wat ik allemaal meemaak. Voor degenen die mij destijds gevolgd hebben op Demi Knight's Life en daardoor hier beland zijn: it's good to be back! </br></br>
<center>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24699023011/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1579/24699023011_25f1586717_b.jpg" width="900" ></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24165660413/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1657/24165660413_25ac51f577_b.jpg" width="900" ></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24792524115/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1716/24792524115_40f6208581_b.jpg" width="900" ></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24792522685/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1638/24792522685_aeea82a991_b.jpg" width="900" ></a>
<a data-flickr-embed="true" href="https://www.flickr.com/photos/137595492@N02/24792526725/in/dateposted-public/"><img src="https://farm2.staticflickr.com/1692/24792526725_a2cd5813b6_b.jpg" width="900" ></a>
</center></br>
Op deze eerste foto's zien jullie mijn directe leefomgeving: het uitzicht, mijn kamer en... mijn nieuwe gitaar. Mijn eigen gitaartje mocht helaas niet mee dus besloot ik hier een tijdelijke te kopen. Vier maanden zonder liedjes schrijven is natuurlijk een beetje lastig.</br>
Even een kleine terugkoppeling naar afgelopen zaterdag. Om half 9 in de de ochtend kwamen Yvet (studiegenootje) en ik na een helse busrit eindelijk aan in Boedapest. De busreis bestond vooral uit véél te veel stoppen, nachtelijke politiecontroles en random, dronken passagiers die elkaars liefde vonden. Twee stoelen voor ons. Maar goed, we waren er eindelijk. Na wat ronddolen en rondvragen kwam we erachter dat de pinautomaat bij het busstation helemaal niet kapot was, dus pinden we zoveel mogelijk geld (want taxi en huur) en namen we de eerste taxi die we konden vinden naar ons appartementje. Op Jószef Körút werden we eruit gelaten om vervolgens een kwartier buiten te wachten op onze huisbaas, die niet zo punctueel schijnt te zijn. Buiten het feit dat mijn bureaustoel én rolluiken nu al kapot zijn (sowieso niet mijn schuld), is het een chill en vooral ruim appartement. Supermarkten en metrostations zitten op loopafstand en de McDonalds op kruipafstand.</br>
De eerste avond zijn Yvet en ik direct naar Szimpla Kert gegaan. Dit is een zogenaamde 'ruïn bar', oftewel een spontaan ontstane bar in een verlaten pand. Ik ga proberen er wat meer foto's te maken, want het is niet uit te leggen wat voor bijzondere plek dat is. Wat ik in ieder geval kan beamen, is dat het enorm toeristisch is en we er elke avond wel Nederlands horen.</br>
Naast het lokale bier proeven, hebben we vooral aan sightseeing gedaan. Vandaag stond een kortstondig bezoekje aan de universiteit op de kaart en vanavond is het tijd voor ons eerste Erasmus partijtje. Niet voordat we allemaal een middagdutje gedaan hebben natuurlijk. O, vergeet ik bijna te vertellen: inmiddels zijn ook onze twee huisgenoten, Sixtine en Leá uit Brussel gearriveerd. Eén en al gezelligheid en de hele dag die prachtige Franse taal om ons heen. Top top top.</br>
De volgende keer wil ik jullie wat meer gaan vertellen over mijn eerste indrukken van de stad én vooral de mensen, gewoontes etc. Voor nu houd ik het even voor gezien. Time for Netflix!</br></br>
<i>
Joe!</i>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-50667050618122011942016-01-10T22:38:00.000+01:002016-01-10T22:39:53.144+01:00Mini polaroids<center style="text-align: left;">
Noem het ouderwets of hipster; ik vind het geweldig.</center>
<br />
Alles wat qua camera's analoog is vind ik geweldig. Het beste zijn die 5 euro wegwerpcameraatjes die je tegenwoordig overal weer kunt kopen (want: hipster). Wat is er nu zo leuk aan? De crappy kwaliteit? Het feit dat je je selfie niet direct te zien krijgt en dus geen idee hebt of je er nog één moet maken? Die (soms wel) twee weken die je wacht tot je de foto's van dat ene feestje in je handen hebt, terwijl iedereen eigenlijk al uitgepraat is over dat festijn en weer door is gegaan met leven? Ja. Eigenlijk precies die drie dingen. Die heerlijke, soms verschrikkende kwaliteit. Dat je een foto hebt gemaakt waarvan je op dat moment zeker wist dat je er een plekje op World Press Photo mee zou verdienen, maar je snel bedenkt als je na het ontwikkelen een enorme duim ontdekt. Zonde? Jammer? Nee: leuk! Je hebt geen idee wat er gaat komen. Vaak weet ik wanneer mijn rolletje eindelijk vol is, niet eens meer waar ik eigenlijk foto's van heb gemaakt. Heerlijk als je drie weken later die ene foto van jezelf in je hand krijgt gedrukt waarop je eigenlijk net iets te dronken bent. Zo'n foto die je acuut zou verwijderen als je hem met je iPhone gemaakt zou hebben. Ja: het duurt soms achterlijk lang (ik heb al meerdere klachten ingediend over de crappy fotoservice van een bepaalde-winkel-waarvan-ik-de-naam-niet-ga-noemen) en ja: soms mislukt je rolletje hopeloos en moet je er toch voor dokken. Je moet ervan houden, laat ik het daarbij laten. Ik hou ervan. <br />
Al helemaal van mijn lieve baby, de Fujifilm Instax mini. Hetzelfde effect als zo'n wegwerpding, alleen plus een wit randje, een maatje kleiner en geen twee weken maar tien minuten wachttijd. Ik ben nog steeds aan het uitvogelen hoe het witte gevaar precies werkt en hoe ik hem het best kan gebruiken, en daar wilde ik vandaag alvast wat resultaten van delen. <br />
<br />
<div style="text-align: center;">
De vraag van vandaag: fotograferen jullie wel eens analoog? Wat zijn jullie favorieten? </div>
<div style="text-align: center;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<i>Liefs, Demi</i>
</div>
<br />
<div style="text-align: center;">
<a href="https://www.blogger.com/null" target="_blank"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Pictures1-4.jpg" width="900" /></a><br />
<br />
Links: <i>muziekjes</i> & Rechts:<i> Demi in onze hoofdstad</i><br />
<i><br /></i>
<a href="https://www.blogger.com/null" target="_blank"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Pictures2.jpg" width="900" /></a><br />
<br />
Links: <i>de muren versierd met oude filmposters (UO) en jurkjes</i> & Rechts: <i>natuurlijk uitzicht </i><br />
<i><br /></i></div>
Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-42632571073133262852014-09-10T18:18:00.001+02:002016-01-10T22:42:13.547+01:00Midi jurk + slip ons<center><a href="https://www.blogger.com/null" target="_blank"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_3069.jpg" width="900"></a>
<br></center>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://demiknightslife.blogspot.nl/2014/09/midi-jurk-slip-ons.html#more"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Vastleggeninvolledigscherm820201452112PMbmp.jpg"></a><br>
<br></div>
<a href="http://demiknightslife.blogspot.com/2014/09/midi-jurk-slip-ons.html#more">Meer lezen »</a>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-68237772456247509722014-09-06T13:48:00.000+02:002016-01-10T22:44:01.409+01:00Outfit # 1 <a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_3004.jpg" border="0" width="900"></a>
<br>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://demiknightslife.blogspot.nl/2014/09/outfit-1.html#more"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Vastleggeninvolledigscherm820201452112PMbmp.jpg"></a><br>
<br></div>
<a href="http://demiknightslife.blogspot.com/2014/09/outfit-1.html#more">Meer lezen »</a>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-9942333585505640432014-08-23T20:27:00.001+02:002016-01-10T22:45:52.808+01:00Dit is mijn kamer<a href="https://www.blogger.com/null" target="_blank"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_2126.jpg" width="900"></a>
<br>
<div style="text-align: center;">
<a href="http://demiknightslife.blogspot.nl/2014/08/dit-is-mijn-kamer.html#more"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Vastleggeninvolledigscherm820201452112PMbmp.jpg"></a><br>
<br></div>
<a href="http://demiknightslife.blogspot.com/2014/08/dit-is-mijn-kamer.html#more">Meer lezen »</a>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-90374350938357878962014-08-20T18:45:00.000+02:002016-01-10T22:48:36.364+01:00Zomer in Zeeland<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: center;">
<a target="_blank"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Zeeland2014.jpg" width="900"></a>
<a href="http://demiknightslife.blogspot.nl/2014/08/zomer-in-zeeland.html#more"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Vastleggeninvolledigscherm820201452112PMbmp.jpg"></a><br>
</div></div><a href="http://demiknightslife.blogspot.com/2014/08/zomer-in-zeeland.html#more">Meer lezen »</a>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-1293325938016986842014-05-26T15:43:00.002+02:002014-08-20T22:28:30.012+02:00Fujifilm instax mini 8Ik ben eindelijk volwassen!<br />
<br />
Of nou ja; 18. Ik heb dit weekend heerlijk drinkend, feestend, lachend en katerend doorgebracht, maar daar zal ik jullie verder niet mee lastigvallen. Waarmee dan wel? Scroll naar beneden en aanschouw mijn perfecte, nieuwe aanwinst: de Fujifilm Instax mini 8. Voor de mensen die de pastelkleurige schat niet kennen: het is een moderne versie van een Poloroid camera. Ik heb hem gekregen en ik ben er zo ongelofelijk blij mee! De foto onderaan is de eerste Poloroid die eruit is gerold. Ik moet toegeven dat ik hem hierna niet meer gebruikt heb, omdat ik echt alleen 'speciale' momenten wil vastleggen met deze camera!<br/>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1696.jpg" border="0" width="700" /></a>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1692.jpg" border="0" width="700" /></a><br/>
<center>Ik ben een heel blij meisje!</center>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-4773143986238834592014-05-06T21:30:00.003+02:002014-05-07T22:13:33.166+02:00Na regen komt zonneschijnDus...<br/><br/>
Met mijn haar in een (ingevlochten!) vlecht, waar ik mezelf 's morgens in alle bochten voor had moeten wringen, stapte ik vanmiddag de trein uit. Ik was KAPOT. Na een weekje vakantie was opstaan om kwart voor 6 en tot 4 uur lijden echt even, nou ja: kut. Ik heb altijd het gevoel dat ik de week na de vakantie alleen maar bezig ben met afkicken en detoxen van al die vrijheid. Over vrijheid gesproken: die heb ik niet echt gevierd. Of als je bij Bevrijdingsdag aan een Twilight-marathon terwijl je aan school werkt denkt, dan heb ik het gevierd. Wel ben ik zondag natuurlijk 2 minuten stil geweest. Dat vind ik gewoon moeten. Het hoort erbij, uit respect. Daarom ben ik ook enorm tegen gemeenten die besloten om de dodenherdenking in verband met de 'zondag-rustdag' te verschuiven. Je kan dodenherdenking niet verschuiven, lieverd. Ongeloofelijk. Magoed, ik ben geen politicus en dat wil ik ook zeker niet worden!<br/>
Ik kwam dus uit de trein (help, ik dwaal af!). Zieke, zieke, zieke regen. Niet normaal dames en heren. Daar rende ik dan: over straat, met een enorme rugzak op de rug en een doorweekt ZARA-tasje in de hand. Want JA: madame was na school als een soort cadeautje dat ik de dag had overleefd, gaan shoppen bij ZARA. Daarover snel meer (lees: nieuw jasje!). Ik kan het niet meer aan hoor. Als het nou niet snel zomer wordt...<br/>
Vandaar deze zomerse foto's, zo'n twee weken geleden geschoten door mijn lieftallige zusje <i>slash </i>fotografisch genie. Drie keer raden wie haar alles heeft geleerd over le Canon? Als ik deze foto's zie, heb ik zo'n zin in de vakantie. Ik ga dit jaar voor het eerst in de zomer in Nederland op vakantie met mijn ouders. Naar Zeeland om precies te zijn. Heerlijk skaten en hardlopen op de dijk en langs het strand om daarna met een duik in zee te springen. Ten minste. Als het niet zo giet als vanmiddag. <br/><br/>
Man, man, man... <br/><br/>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/901.jpg" border="0" width="700" /></a>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/902.jpg" border="0" width="700"/></a>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-17152967917344407622014-02-22T21:34:00.001+01:002014-02-22T21:34:06.945+01:00Eens in de zoveel tijd...Eens in de zoveel tijd...<br/><br/>
Heb je zo'n weekend waarin je zoveel leuke dingen hebt gedaan, dat je het lijkt alsof die 3 dagen (vrijdag is ook gewoon lekker weekend als je maar tot half 1 naar school moet) eigenlijk veel langer duurden. Vorig weekend was weer zo'n weekend. Neem een kop thee, zet een lekker muziekje op en lees mee.<br/><br/>
Op vrijdagavond ben ik naar het Open Podium van mijn oude middelbare school geweest. Vanaf de eerste pas die ik op het schoolplein zette, voelde het raar. Ongemakkelijk. Zo van, ik hoor hier niet. Logisch ook, want ik heb mijn diploma <i>in the pocket</i>. Het is nu toch al zo'n half jaar geleden dat ik na 5 jaar op dezelfde school gezeten te hebben, de benenwagen (of letterlijker: de trein en de bus) naar Utrecht nam voor het ruime sop (HBO). Het lijkt me duidelijk dat ik vroeger teveel Piet Piraat heb gekeken en het lijkt me duidelijk dat ik weinig van Vlaams versta. Ik dwaal af.<br/>
Het open podium is voor mij vanaf de tweede klas een jaarlijks fenomeen geweest. Ik durf gerust te zeggen dat ik zonder, nooit de muzikant zou zijn geworden die ik vandaag ben. In de 2e klas begon het met een karaoke versie van een Taylor Swift nummer en hell no dat mijn ouders mochten komen kijken. In de 3e klas pakte ik het groter aan en deed een volledig eigen gemaakte cover van Train (HEE HEE, je weet wel welk nummer ik bedoel) en begeleide mezelf op de gitaar. In de 4e klas deelde ik het fenomeen liedjes schrijven met de rest van de school en lied ik een eigen nummer horen. In mijn examenjaar deed ik samen met beste vriend Thomas mee en de rest is geschiedenis. Of nou ja. Afijn: we wonnen en mochten optreden op Appelpop. Nee, zonder het open podium was dat me nooit gelukt. <br/>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1252.jpg" border="0" width="700" /></a>
Vandaar ook dat ik het heel erg belangrijk vond om nog eens terug te gaan. De sfeer te proeven vanaf de andere kant van het podium. En wat wás het leuk. Oud-klasgenootjes die ineens meester-pianisten bleken te zijn. Beste vriendinnen die eindelijk hun stem lieten horen. En ach, ik kon het niet laten: kijken wie de 'nieuwe-Thomas-en-Demi' zouden zijn. Wat een heerlijke avond op een plek waar ik nooit meer terug wil. Ik zit wel lekker in Utrecht. Me stadsie.<br/><br/>
Hoop gelul over vrijdagavond; zaterdagavond, dát was pas een avond! Ik mocht 2 sets spelen in het stadcafé van Tiel (Hexagon). Totaal zonder verwachtingen van mezelf, het publiek of de sfeer ging ik blanco de avond in en kwam ik er met een felgekleurd palet weer uit. Geweldig! Ik heb bijna alleen maar eigen nummers gezongen, een <i>tricky </i>dingetje als je in een kroeg speelt (covers werken dan vaak beter), maar op de één of andere manier sprak ik mensen aan. Tussen het zingen door riep een willekeurige vrouw iets naar mij, wat ik heb opgeschreven. Levensveranderend. 'Jij zingt over mijn leven'. Ik denk dat een singer-songwriter niets liever zou willen horen, dan dat het publiek zich kan identificeren met jouw muziek. Wat een belevenis.<br/>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1226.jpg" border="0" width="700" /></a>
Zondag is normaal een uitrust-met-je-onesie-op-de-bank-en-een-slechte-disney-film-aan-chill-dag. Afgelopen zondag niet. Om 2 uur nam ik de trein naar Den Bosch, waar ik had afgesproken met mede-blogger <a href="http://www.cestmoiavectoi.blogspot.nl">Natasja</a>. Ik ontmoette haar afgelopen herfst op Appelpop. Zondag trad een klasgenootje van mij op in W2, met zijn band <a href="https://www.facebook.com/valouruptwice">Valour Up Twice</a>. Tussen 'gemeenschappelijke vrienden' zag ik Natasja staan. Het gig-maatje was gevonden. Heerlijke muziek! Ook de band The Silverfaces die ik daarna nog gezien heb, was erg lekker! Allebei in de psychedelische sferen. Hierna had ik nog kunnen genieten van Birth Of Joy, maar ik koos voor de weg naar huis aangezien mama lekkere bami had gemaakt. Helaas liet ze mijn bord met het allerlaatste beetje bami op de grond vallen (aka bami letterlijk overal, satesaus op de keukenkastjes). Ik ben naar de snackbar gefietst en heb onvrijwillig een frietje en een frituur-loempia op. Wat een heerlijke kut-afsluiter van een geweldig leuk fantastisch heerlijk weekend! <br/><br/>
Dat gebeurt ook maar eens in de zoveel tijd.<br/><br/>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1235.jpg" border="0" width="700" /></a>
<center>The Silverfaces</center>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Pictures1-1.jpg" border="0" width="700" /></a><center>Mooie verlichting in Den Bosch</center>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1250.jpg" border="0" width="700" /></a>
<br/>
<i>PS. Heel verwarrend, zo'n verhaal over een weekend van een week geleden maar ik moest dit nog even delen! </i>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-43499693245955416042014-02-02T17:33:00.002+01:002014-08-20T22:28:47.105+02:00Koopgeil en alles opschrijven"Verandering is altijd goed."<br/><br/>
Volgens mij een goed voorbeeld van zo'n typisch Hollands spreekwoord. Ik vind dat er een hoop waarheid in deze zin zit. Het is nu ongeveer 2 maanden geleden dat ik alle geschiedenis van mijn blog verwijderde en opnieuw begon. Nog steeds heb ik er geen seconde spijt van gehad. Lekker schrijven wanneer ik het wil, niets verplicht zijn en in de winter is het grootste voordeel: niet uren koukleumen voor een goede outfitpost. Soms mis ik het wel een beetje. Alle reacties die ik altijd kreeg op mijn zelf samengestelde outfits. Aan de andere kant: ik heb veel liever dat ik complimenten krijg op mijn manier van schrijven of fotograferen, dan op de kleren die ik draag.<br/>
Nu lijkt het alsof ik een enorme <i>bitch</i> ben die zich beter voelt dan de mode-bloggende-menigte waar ik toe behoorde, maar niets is minder waar. Ik ben nog steeds een shopverslaafde, koopjesjagende, koopgeile, ouwe hipster. Vandaar de volgende foto: mijn aankoopjes van deze week: <br/>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1195.jpg" border="0" width="700" /></a><br/>
De bovenste twee tops en het off-white gevaarte in het midden (een prachtige gehaakte jumpsuit!) zijn €10 koopjes van de Zara. Waar ik 2 jaar geleden nog kotsend langs de Zara liep, aangezien ik me toen in mijn rebelse ik-draag-alleen-houthakkers-blousjes-en-zwarte-docs-periode bevond en de Zara daar niet echt op aansloot, zo kan ik nu niet gaan winkelen zonder alle Zara's in de desbetreffende stad van boven tot kelder uitgepluist te hebben. Die 'nette' collectie met pantalons en blazers zal nooit mijn ding worden, maar met de Trafaluc collectie kun je mijn kledingkast elk seizoen wel vullen. Ik vergelijk het graag met de Divided collectie van H&M, die ik overigens ook leuker vind dan de reguliere collectie. Maar waar Divided soms bedoelt lijkt voor 12-jarigen, vind ik Trafaluc perfect aansluiten op de 16-21 categorie. Een beetje netjes, romantisch, stoer en vooral: lekker jong!<br/>
Nu we het toch over de H&M hebben: het grijs-gespikkelde shirtje komt er vandaan. Lekker basic, past overal bij, grote ketting of sjaal erbij en gaan. De onderste twee items komen van <i>le kringloop</i>. Dat was nog een heel gedoe. Afgelopen vrijdag vierde mijn vriend samen met 2 andere vrienden hun verjaardag. Zoals elke verjaardag die in de vriendengroep gevierd wordt, had ook dit feestje een thema. Dit keer: recessionparty. Het idee was: iedereen draagt een outfit die bij elkaar minder dan €10 moest kosten. Nu zit koopjes jagen in mijn bloed en móest dit toch wel gaan lukken. Het vestje heb ik uiteindelijk voor het feest gekocht, €2,25, en het gestreepte shirtje gewoon. Voor de lol. Voor de geïnteresseerden: de outfit voor het feest heb ik afgemaakt met een afgrijselijke zwart/wit gestreepte legging van de H&M (€5) en een verknipt wit t-shirt van de Zeeman (€2,49). Als finishing touch knoopte ik een stukje t-shirt om mijn pols als <i>superstylish bracelet</i> (OMG).<br/>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1201.jpg" border="0" width="700" /></a><br/>
De vorige keer schreef ik nog over de tentamenweek en de benodigde stress die erbij kwam kijken. Dit keer zit ik in pyjama, #nomakeup, achter mijn laptop met de Avatar-marathon van Nickelodeon op de achtergrond. Ik heb elke aflevering al minstens 5 keer gezien, maar ik blijf het een prachtige serie vinden. Wat ik de afgelopen week weer lekker veel gedaan heb, is gitaar spelen. En schrijven, heel veel schrijven. Heerlijk vind ik dat: kopje thee, warme sokken, gitaar erbij, op bed zittend en al mijn gedachten op papier zetten. Melodie eronder et voilà: hitje. Haha was het maar zo makkelijk. Vaak komt er spontaan iets in me op, vaak gebeurt dit midden in de nacht of als ik letterlijk nét in bed lig. Vandaar dat dit boekje op mijn nachtkastje ligt, zodat ik ten alle tijde mijn gedachten op papier kan zetten.<br/>
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Pictures1.jpg" border="0" width="700" /></a>
<br/>
Wat ik ook nog steeds probeer uit te vogelen, is keyboard spelen. Tot mijn grote ergenis is het verdomd lastig. Waarschijnlijk ben ik ook gewoon te lui om me er echt toe te zetten het te leren in plaats van maar wat aankloten met een uidraaitje van The Script. Wat wel weer heel fijn is: keyboards (en piano's) zijn ontzettend fotogeniek en staan zo leuk in je kamer.<br/>
Die zebrakop van de foto staat hier naast me, klaar om gedronken te worden en wat lekkers te eten zit in de oven. Ik denk dat ik me daar nu maar eens op ga storten. Want hoe leuk winkelen en muziek maken ook zijn. Er is één ding wat nog duizend keer leuker is. Eten.
Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-72499958832590175692014-01-20T16:41:00.005+01:002014-08-20T22:28:54.359+02:00Januari<span style="background-color: white; font-family: Consolas; font-size: 12px; line-height: 16.799999237060547px;">"Minpunt is de tentamenweek over twee weken. Waar ik vandaag dan ook echt aan ga beginnen. De planning ligt al klaar. Beloofd."</span><br />
<span style="background-color: white; font-family: Consolas; font-size: 12px; line-height: 16.799999237060547px;"><br /></span>
<span style="background-color: white; font-family: Consolas; font-size: 12px; line-height: 16.799999237060547px;">Beloofd is beloofd en belofte maakt schuld. Het is me wederom niet gelukt. Ondanks het feit dat ik me niet voor de volle 100% en misschien zelfs niet voor de halve 50% aan de gemaakte planning heb gehouden, gingen mijn eerste 2 tentamens vandaag verrassend goed. Als ik de laatste 2 weken zou moeten beschrijven met 1 woord: spanning. </span><br />
<br />
<span style="font-family: Consolas;"><span style="background-color: white; font-size: 12px; line-height: 16.799999237060547px;">Want wat was het spannend. Leren voor de eerste, echte tentamenweek op een Hogeschool. Het werd alleen nog maar spannender toen ik erachter kwam dat ik mijn tentamens extern moest maken. Dat wil dus zeggen dat ik ze ergens anders moest maken. Niet op school. Als er iets is waar ik de zenuwen van krijg, dan is het wel het onbekende. Ik probeerde mezelf nog tegen te houden, maar het gebeurde als vanzelf: paniek. Op mijn rooster stond dat ik al mijn tentamens moest maken in 'kerk'. Welke kerk? Wel in Utrecht? Hoe kom ik daar dan? Waarom staat er geen adres bij? Wie moet daar nog meer heen dan? Welke bus moet ik dan nemen? Hoe laat moet ik de trein dan nemen? Ongelooflijk en uitermate schijtirritant word ik dan. Gelukkig waren al mijn problemen snel opgelost toen ik even kalm ben gaan zoeken op de schoolsite. Opgelost. Weg paniek. </span></span><br />
<span style="font-family: Consolas;"><span style="background-color: white; font-size: 12px; line-height: 16.799999237060547px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Consolas;"><span style="background-color: white; font-size: 12px; line-height: 16.799999237060547px;">Ik durf het bijna niet uit mijn strot te duwen: januari is alweer bijna voorbij. Ongelooflijk. Het ergste vind ik dan altijd de gedachte dat je 1/12 van een jaar verspild hebt aan het leren van toetsen. Wat een verschrikkelijke gedachet, veeg hem weg. Zo denk ik dan. Vrijdag om 13:00 uur is de tentamenweek voorbij. Over. Finished. YES. Ik hoop eigenlijk dat ik februari in kan gaan met de gedachte dat ik iets meer bereikt heb dan alleen tentamens te hebben gemaakt. Ik hoop eigenlijk dat ik nog een optreden kan fixen. PS. als jullie in je eigen buurt iets tegen komt waar ik liedjes kan komen zingen, zeg het maar.</span></span><br />
<span style="font-family: Consolas;"><span style="background-color: white; font-size: 12px; line-height: 16.799999237060547px;"><br /></span></span>
<span style="font-family: Consolas;"><span style="background-color: white; font-size: 12px; line-height: 16.799999237060547px;">Ik denk dat het tijd is om mijn boeken er weer bij te pakken, want ik denk dat het voor jullie allemaal duidelijk is dat dit bericht puur studie-ontwijkend-gedrag is. Wat jammer nou. Soms moet je gewoon even van je afschrijven. Even weg ermee, weg met die woorden en weer verder gaan. </span></span><br />
<br />
<center>
<i>December: het lijkt alweer zo lang geleden...</i></center>
<br />
<a href="" target="_blank"><img border="0" src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Rijksmuseumenkerst.jpg" width="700" /></a><br />
<br />Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-3524143696327257422014-01-07T17:00:00.002+01:002014-08-20T22:29:04.161+02:00Over bedanken en vieren<center>Oneindig veel dank.<br /></center>
<br />
Daar wil ik dit bericht mee beginnen. Op mijn vorige 'eerste' post heb ik, zowel in het echte leven als digitaal, enorm veel positieve reacties gekregen. Veel van jullie herkenden een stukje van zichzelf in mijn verhaal, wat precies de snaar is die ik wil raken bij mensen. Ik heb al jullie berichtjes met een hartverwarmende kop thee (letterlijk en figuurlijk) gelezen en ik werd er heel enthousiast, vastberaden en stiekem een beetje verlegen van. Daarvoor dus: oneindig veel dank.<br />
<br />
De afgelopen week zal voor iedereen evenveel hectiek opgeleverd hebben, maar ik moet zeggen dat ik kerst, oud & nieuw en de kerstvakantie als geheel nog nooit zo 'vol' heb meegemaakt. 2013 was voor mij in dit opzicht een speciaal jaar. Ik vierde dit jaar namelijk voor het eerst kerst en oud & nieuw met een man in mijn leven. Het was precies zoals ik het me voorstelde: alle 'schoonfamilie' (ik vind dat je dat woord pas gebruikt als je getrouwd bent. Maar het ligt zo lekker...) ontmoeten, naar mijn eigen familie, saampjes gourmetten, en een paar dagen later samen aftellen. Elkaar zoenen, elkaar een gelukkig nieuwjaar wensen, wat dat dan ook mag inhouden en naar het vuurwerk staren. In de regen. Maar wel samen. Samen. Wat een prachtig woord. Ook daarvoor: oneindig veel dank.<br />
<center><a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_0557.jpg" border="0" width="700" /></a>
<br /></center>
Ik heb mijn kerstvakantie de afgelopen 3 dagen afgesloten op de beste manier die ik me zou kunnen bedenken: in Amsterdam met mijn nichtje en zusje, werkend en bij schoonfamilie (weer dat woord, nu blijf ik het gebruiken hoor!). Afgelopen vrijdag ben ik om 9 uur met mijn zusje op de trein naar Amsterdam gestapt om daar, met nichtje erbij, eens lekker door de straatjes te slenteren. Omdat ik me van tevoren bedacht had dat ik Nike Roshe Runs moest en zou kopen, ging ik elke sneakerwinkel in. Vervolgens twijfelde ik daar over onder andere kleur, vorm en vooral prijs, aangezien de krengen 90 euro zijn. Demi zou Demi niet zijn, als ze uiteindelijk een paar met 30 euro korting mee naar huis kon nemen in een prachtige fushia kleur met grijze accenten. Buit binnen, Demi blij. Vervolgens heerlijk gegourmet bij opa en oma en de dag was compleet. Speciaal aan de FrontRunner: oneindig veel dank.<br />
<center><a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1170.jpg" border="0" width="700"/></a>
<br /></center>
Afgelopen zondag heb ik, samen met mijn vriend, een nieuwjaarsborrel bijgewoond van mijn schoonfamilie (klaar met de excuses, wat een prachtwoord!). Zoals altijd was dit hartstikke gezellig, heb ik weer wat nieuwe familieleden ontmoet en kregen we weer wat geweldige standaard vragen naar ons hoofd geslingerd (maar hoelang zijn jullie al samen dan? En hoe kennen jullie elkaar dan? O wat leuk!). Heerlijke middag en een heerlijke afsluiter van wat helaas alweer het einde van de vakantie is. Toch oneindig veel dank.<br />
<center><a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1166.jpg" border="0" width="700" /></a>
<br /></center>
Maandag. Het was weer zover. Maandag om half 9 vertrok mijn trein weer naar Utrecht (gelukkig iets later dan normaal gesproken, oftewel: een soort van uitslapen) en mocht ik weer in de collegezaal wegteren. Helaas houd ik van mijn studie en kan ik niet stoppen. Ik kan niet niet studeren. Stiekem ben ik best een nerdie-nerdje en houd ik van kennis vergaren. Minpunt is de tentamenweek over twee weken. Waar ik vandaag dan ook echt aan ga beginnen. De planning ligt al klaar. Beloofd.<br />
Ook al kan ik school soms haten. Ook al wil ik het soms wurgen. Ook al vraag ik mezelf soms af waarom ik in hemelsnaam als net-17-jarige aan een HBO-opleiding ben begonnen en niet gewoon lekker een jaartje vrijwilligerswerk heb gedaan. Ook al heb ik geen zin om morgen naar de trein te lopen. Ik weet dat ik mezelf gelukkig mag prijzen dat mijn ouders mijn studie überhaupt kunnen betalen, dat er überhaupt een studie bestaat die bij mij past en dat ik überhaupt naar school kan. Want er zijn miljoenen meisjes van mijn leeftijd die dolgraag naar school zouden willen gaan, maar dit niet kunnen. En voor die meisjes, zet ik morgen de wekker. Want school, ook al vind ik je niet altijd even leuk.<br />
<br />
<center>Oneindig veel dank.<br />
<a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/Picasa.jpg" border="0" width="700" /></a></center>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-6781054718151246750.post-60106443170624812692013-12-31T11:31:00.001+01:002013-12-31T11:31:58.833+01:002 0 1 3De allerlaatste dag van</br><br/>
Dat is even iets anders, of niet dan? Herinneren jullie je nog hoe het was? Die oneindige witte achtergrond, schreeuwende caps lock letters en keurige posts-met-door-klik-pijlen? Ik was het zat. Al een paar weken, een paar maanden eigenlijk. Als ik iets nieuws kocht of leuke kleren droeg, moest ik mezelf (en mijn zusje) bijna dwingen om foto's te maken. En te bewerken. En te posten. Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik altijd weer heel tevreden en vooral blij was met het resultaat, na zo'n shoot van een half uur in de vrieskou met belachelijk nieuwsgierige mensen die je aanstaren alsof je een sprookjesfiguur bent. Ik denk dat het gewoon op was. Het idee wat ik in 2009 had over wat mijn blog zou zijn en worden: het is op en weg. Ik heb altijd heel veel plezier beleefd aan de manier waarop ik blogde, maar het laatste jaar is het teveel geworden. Ik kreeg steeds minder de drang om met mijn 4-poot naar buiten te gaan, urenlang te bewerken en eindeloos proberen artistiek te zijn terwijl ik dat al maanden niet meer was. Ik kreeg eigenlijk steeds meer de drang om in mijn moedertaal eindeloze verhalen te schrijven, omgeven door foto's die ik ook echt wilde maken om het maken van foto's. Niet omdat ik zo graag mijn nieuwe schoenen wil laten zien. Waarschijnlijk gaat dat laatste nog steeds vaak gebeuren. Vooral het 'moeten' greep me de laatste weken echt naar de keel. Ik denk dat het komt omdat ik zoveel dingen leuk vind, en ik wil ook alles doen. En goed. Perfect eigenlijk. <br/><br/>
Om een lang verhaal kort te maken: ik stop niet. Demi Knight's Life is een perfecte uitlaatklep op een regenachtige zondag en dat soort dingen moet je behouden in het leven. Ik ga het wel anders doen. Je ziet het misschien al als je naar de nieuwe vormgeving kijkt (die trouwens belachelijk veel lijkt op mijn site). Misschien dat ik straks een stuk minder volgers zal hebben. Misschien wel meer. Ik vraag je wel: oordeel niet meteen. Kijk het even aan, lees een aantal artikelen, leer mij op een andere manier kennen, en misschien, heel misschien, vind je mij wel leuk.<br/><br/>
Ik heb werkelijk geen idee wat er gaat gebeuren met mijn oude, vertrouwde blog. Ik weet wel dat alles dat er gaat gebeuren, gaat gebeuren met een schone lei. Een schone, komkommer frisse lei. Hopelijk gaan jullie het allemaal samen met mij beleven.<br/><br/>
Dit was het dan. De allerlaatste dag van. Niet de allerlaatste dag van mijn blog. Niet de allerlaatste dag van het leven. En zeker niet de allerlaatste dag van mijn dromen. Maar wel de allerlaatste dag van 2013. En op die allerlaatste dag, begin ik opnieuw.<br/><br/>
<center><a target="_blank"><img src="http://i1120.photobucket.com/albums/l498/RealDemiKnight/IMG_1146-1.jpg" border="0" width="740"/></a></center>Demi Knighthttp://www.blogger.com/profile/07564704619932120666noreply@blogger.com7